Cultureel erfgoed - Assendelft Dorpsstraat
Assendelft is een lintdorp in de provincie Noord-Holland. Het is de langste dorpsstraat van heel Nederland, hij loopt van het Noordzeekanaal (daar is nummer 1) tot aan Krommenie (dat is nummer 1086). De Dorpsstraat heeft een lengte van 7,2 kilometer.
Assendelft heeft wel verschillende buurten. Eerst was het Noordeinde, Kerkbuurt en Zuideinde. Later kwamen daar o.a. de Langeheit (noord), Buitenhuizen (zuid), Busch en Dam (westkant) en Vrouwenverdriet en Nauerna (oostkant) bij.
De aantal inwoners in Assendelft waren in het jaar 1514 -> 1231 inwoners, jaar 1622 -> 2501 inwoners, jaar 1795 -> 2186 inwoners, jaar 1840 -> 2711, jaar 1869 -> 3148 inwoners, jaar 1900 -> 3411 inwoners, jaar 1940 -> 5752 inwoners. In 2016 heeft Assendelft 23.209 inwoners!!
Vroeger
De eerste bewoning in Assendelft ontstond ongeveer 500 jaar voor Christus. Opgravingen die enkele jaren terug zijn uitgevoerd hebben woonplaatsen van de eerste Assendelvers boven gebracht Het tegenwoordige Assendelft ligt enkele honderden meters naar het oosten. Het oudste bekende voorkomen van de naam Assendelft, maar dan geschreven als “Ascmannedilf”, is van 1063. “Askimanna dilbja” betekent in het Germaans: gegraven/gedolven door de askimanna (zeerovers). De bijnaam van de Assendelvers is de Spanjolen en de gortzakken. Ze kregen de bijnaam Spanjolen omdat voor de Spaanse houding tijdens de 80-jarige oorlog waren.
Assendelft was tot 1974 een zelfstandige gemeente en was de grootste gemeente in de Zaanstreek. In 1974 is Assendelft opgegaan in de gemeente Zaanstad.
Plattegrond van Assendelft van 1866
Vlag en wapen van Assendelft
Hoewel de vlag niet officieel staat geregistreerd, wordt er al voor 1501 melding van gemaakt. Assendelft had het recht een eigen vlag te voeren. Historisch bleek het "steigerend witte paard op een rode doek" ook de enig juiste. De oorsprong van dit wapen is terug te voeren op een wapenlegende van Guilelmus Hermanus Goudamus: “Wie (nl te Assendelft) een mens vermoordt en te paard stijgt, is veilig of gered. Paarden zijn er namelijk niet. De Assendelvers voeren als teken in hun schild een paard om deze oorzaak. Een trekpaard was naar hun oevers gezwommen; de hele streek wapende zich en heeft eindelijk met veel moeite het onbekende dier gedood. Voor deze, hun overwinning en strijd kregen zij een trekpaard in hun vaan”. De afbeelding is te vinden in de voorgevel van het voormalige gemeentehuis in het Centrum van Assendelft. Sinds begin 2000 is deze vlag weer voor het publiek beschikbaar.
Het Wapen rond 19
Wapen van Cornelis van Assendelft
van 1540 tot 1600
Vlag en wapen rond 2000
De Sint-Odulphuskerk van Assendelft
De Sint-Odulphuskerk is de rooms-katholieke kerk van Assendelft aan de Dorpsstraat 572.
De eerste Sint-Odulpuskerk in Assendelft werd rond 1410 gebouwd, maar ging tijdens de hervormingen van de rooms-katholieke kerk in 1582 over naar de protestanten. De katholieken van Assendelft maakte in de eeuwen daarna gebruik van schuilkerken. In 1853 werd een nieuwe kerk gebouwd. Deze kerk die met financiële steun van de landelijke overheid werd gebouwd. Deze kerk bleek echter al naar enkele tientallen jaren te klein en bouwvallig, daardoor werd er in 1883 besloten een nieuwe kerk te bouwen.
Architect Adrianus Bleijs ontwierp een driebeukige kruiskerk in neoromaanse stijl, met een grote klokkentoren met naaldspits op de noordoostelijke hoek.
De algemene kenmerken van de neoromaanse stijl zijn de rondboogfries (een rondboogfries is een boogfries die bestaat uit naast elkaar uitgemetselde rondbogen) als gevelbeëindiging, het geprofileerd rondboogportaal, de gestalte van de toren (spletige kijkgaten, rondboogvormige galmgaten, rond traptorentje, tentdak), en ook de ruime aandacht voor de cirkel en de cirkelboog.
De kerk wordt tot op heden gebruikt. Het gebouw is een rijksmonument.
De achterzijde van de kerk
Het uitzicht vanaf het balkon (achterzijde kerk) naar altaar.
Het altaar
Het Vollebregt/Franssen orgel
Mariakapel
Watertoren
De watertoren van Assendelft komt uit 1885. Dit is de oudste nog bestaande watertoren in Noord-Holland, hij is niet meer in werking als watertoren. Een van de kenmerken van dit type watertoren is het rechte kokervormige lichaam met in de bovenkant een gietijzeren reservoir. In 1922 is op de toenmalige watertoren een waterreservoir geplaatst van beton, met aan de buitenzijde een aangepast uiterlijk. De watertoren is gerestaureerd en verbouwd tot woonhuis en kantoor.
Watertoren in aanbouw
Watertoren met rechts het Vrouwenverdriet
Ons huis, van jaren geleden tot nu. Dorpsstraat 530
De oude smederij van Rijkhoff, in de jaren...
De smederij van Rijkhoff en Rijkhoff autolaadkranen.
In 2000 hebben mijn opa, vader en oom deze grond en panden gekocht. Wij hebben een schilders-. afwerkings- en glaszettersbedrijf en een winkel. Boven de winkel wonen wij.
Hoe de Dorpsstraat er vroeger uitzag en nu.
Toen
Nu
Het huis van de familie Koomen
Speeltuin bij school Zuid
Nu parkeerplaats
Koerier van Bekkum
de bromelia kassen van Bak
Kapper Schavemaker
Dorpstraat 483
De Supercoop
Het vrouwen verdriet
Garage Veenis
De wielerronde van Assendelft
Maak jouw eigen website met JouwWeb